İstanbul’u görünce,
Kopamaz hiç kimse
Bu şehri sevinceee!!
Macera kokusu mu alıyoruuum??!!
Biri macera mı dedii 😉
Hafta sonunda çocuklarla seyrettiğimiz Köşe Bucak İstanbul adlı tiyatro ve Müşfik Kenter Sahnesini size anlatmadan geçemeyeceğim.
Cumartesi günü sabah erkenden kalktım. Çocuklara sürpriz olsun diye tiyatroyu söylememiştim. Oyun saat 11’de Müşfik Kenter Sahnesi– Yunus Emre Kültür Merkezi‘nde sunulacaktı. İstanbul‘un trafik olasılıklarını da hesaba katarak en geç sabah saat 10’da evden çıkmak gerekiyordu. Hafta içinde çocuklarım okula erken gittiklerinden sabah kaldırmaya kıyamamıştım. Bu nedenle onların seveceği poğaçayı yapmaya karar verdim. Böylece Ataköy’e doğru giderken poğaçalarını arabada yiyeceklerdi ve en azından 1 saatcik daha uyuyabileceklerdi.
Herşey hazırlandı, çocuklar uyandı. Tiyatroya gideceğimizi duyan benim miniklerde bir heyecan anlatamam. Ece ve Ege hemen giyindiler. Tabi tatlım Ece süslenmeden çıkamadı 😉
Koşturarak yola çıktığımız tiyatro sabahımızda yollar rahattı, çook şükür. Yunus Emre Kültür Merkezine vardığımızda otopark yazan tabelaları takip ettik ve 5 TL’den İsparka arabamızı yerleştirdik. Oyunun başlamasına 15 dakika kalmıştı. Gişeden biletlerimizi alıp yerlerimize oturduk.
Tiyatroyu anlatmadan önce size mekan hakkında bilgi vermek istiyorum. O yüzden hikayemize bir paragraf ara verip, Müşfik Kenter Sahnesi ve Yunus Emre Kültür Merkezi için bir annenin bakış açısıyla notlarımı sıralıyorum;
- Yunus Emre Kültür Merkezi, Ataköy’de yer alıyor. Burası esasen evlendirme dairesi olarak kullanıldığı için otoparkı gayet büyük ve rahat park edebilirsiniz. (5TL park ücreti) Eğer yer bulamazsanız Ataköy civarında ara sokaklara da park edebilirsiniz. Müşfik Kenter Sahnesi de bu merkezin içindeki tiyatro salonu.
- Merkezde hem dışarıda hem de içeride iki farklı kafe var. Dışarıdakinde daha doyurucu tost, hamburger tarzında yiyecekler mevcut. İçerideki kafede sıcak içecek ve booolca aburcubur bulabilirsiniz, aman dikkatt 😉
- Çocukları tiyatroda tek başlarına bırakırsanız içerideki kafede oturup bekleyebilirsiniz. Hem sahneye yakın, hem de kapıdan çıkışları gözlemleyebilirsiniz.
- Sahne, seyircinin görüşüne göre yukarıda tasarlanmış. Büyükler rahat görüş açısına sahipken, çocuklar çoğunlukla koltukların üzerine çıkıp dizlerinin üzerinde seyrettiler. Birde koltuklar eski tarzda.. yani siz oturmaya çalışırken hop pat diye dönen, saatlerce oturmak için savaş verdiğiniz türdeen. Eh tabi birde elinizde montlar ve çantalarla çocukları oturtmaya çalıştığınızı düşünürseniz, biraz çıldırtıcı makamında oluyor. Tabi bu işkence musikisi sadece oturmayla kalmayıp, tiyatro esnasında göremeyen çocukların sürekli inip çıkmalarından dolayı, sürekli bir devinim içinde geçen notalara dönüşüyor. Buradan yetkililere sesleniyorum, lütfen koltuklarınızı değiştirip daha modern hale getirin.
- Salondaki teknoloji, ışıklandırma ve seslendirme gibi kalemlerse bir seyirci gözlemimle iyiydi.
- Yunus Emre Kültür Merkezinin içinde hemen tiyatro salonu çıkışının sağında kalan yerde tuvalet mevcut. Genel görünüm olarak temiz olan yerde bebekler için bez değiştirme ünitesi konulmamış. Ancak yenilendiği belli olan tuvalette keşke çocukların seviyesine uygun lavabo ve sabunluk yerleştirilseymiş.
Ve sahneee….Oyun güzel bir müzikle başladı. Hepimizin dikkati sahne dekoruna doğru yönlendi sanırım. Kostüm ve dekorlar harika görünüyordu, bakalım sahne diyalogları nasıl olacaktı? Konu esprilerle akmaya başladı. Heyecan doruktaydı.
Herkesin kendi ailesinden bir parça bulacağı Fırıldak ailesinin iki yaramaz çocukları, komşuları Mehmet amcanın çok sevdiği vazoyu kırmasıyla oyun başladı.
Tabi bu duruma çook üzülen Mehmet Amca, çocuklardan vazoyu bulmalarını istedi. Fakat çocuklar nasıl bulacaklarını bilemiyorlardı. Mehmet amca’da ailecek vazoyu almaya giderlerse yardım edeceğini söyledi.
Pazar pazar evde yatmak isteyen babalarını, çocuklarına arkalarından “alın protein yavrum yiyin” diyen ve sürekli spor halinde olan annelerini kandırmak zor oldu. Ama sonunda ailecek vazo macerasına çıkan çocukları bulmacalı bir İstanbul macerası bekliyordu.
Ebeveynlerinde çok şey öğreneceği, esprilerin biraz ucunun bizlere de dokunduğu, ama haklı olarak, bu müzikli oyunda salondaki çocuklar soluksuz seyre daldılar, çıt çıkmıyordu. Mehmet amcanın gönderdiği bilmeceler sayesinde İstanbul’un önemli tarihi yerlerini gezen aile vazoyu en sonunda buldu.
İstanbul’un karmaşasında çocuklarına bir gün zaman ayıran ailenin büyükleri bu oyundan ders alarak evlerine mutlu bir şekile dönmüşlerdi. Yaşadıkları bugünde aslında ailecek kaliteli zaman geçirmenin ne kadar da önemli olduğunu bu vesileyle öğrenmişlerdi.
Gerçekten de okul-ev-kurslar arasında mekik dokuyan, sokağa bile doğru düzgün çıkarmadığımız çocuklarımıza ne kadar az zaman ayırabildiğimizi farkında mıyız?? Şehirli anne babalar olarak çocuklarımız, büyüdükleri ve yaşadıkları kentin kültürünü ne kadar tanıyorlar? Çevrelerindeki güzellikleri ne kadar farkındalar?
Evet, hafta içi iş-ev-spor-toplantı- okul-mutfak arasında mekik dokuyan ve bu hızlı döngüye yetişmeye çalışan biz ebeveynler, ilgilenemediğimiz için televizyon ve bilgisayardan kopamayan çocuklar mı yetiştirmeliyiz?
Biraz yavaş ebeveynlik diyorumm;)
Sporda, müzikte, resimde, yabancı dilde, okulda veya ipad başında 🙂 başarılı olmasından önce hayal dünyalarında da geleceğe hazırlamamız gerekiyor.
Ayda bir veya iki kere çocuklarınızla beraber yapabileceğiniz ve bütçenize uyabilecek bir çok etkinlik var İstanbul’da. Bu sadece dışarıya çıkıp yemek yiyip AVM’lerde gezmek olmamalı. Yan komşunuza bir sabah kahvesine gitmek, sokakta yürüyüş yaparken çevreyi incelemek, şehirdeki kültürel miraslardan bir tanesi ziyaret etmek, tiyatroya gitmek, parktaki ağaçların ve çiçeklerin neler olduğunu beraberce araştırmak, tohumlarını toplamak varsa ev veya bahçenizde küçük bir saksıya bunları ekmek gibi birçok etkinlik sayabilirim sizee…
Biz çocukken nasıldık, bizimle annelerimiz babalarımız böyle ilgilenmedi ki, ne gerek var ki diyen sesleri duyuyorum.
Evet o zamanlar rahatça sokağa çıkan özgür çocuklardık, herşeyi kendi başımıza halledebiliyorduk. Ama şimdi sokağa tek başlarına çıkaramıyorsunuz değil mi? Onlar için ayırdığımız veya ayıramadığınız bu vakitlerin bir daha geri dönmeyeceğini bilin. Karar verdiğiniz ortak faaliyette onların geniş zamanına uyun, aceleci olmayın.
İşte Köşe Bucak İstanbul böyle bir etkinlik, hem sizin açınızdan hem çocuklarınız açısından. Kim bilir siz seyrettiğinizde neler göreceksiniz benim farkedemediğim.
Çocuklarım tiyatroda hiç sıkılmadılar, hatta “önümüzdeki hafta tekrar gidelim anneee” diyorlardı. 5 yaşındaki kızım İstanbul’un simgelerinden 4 farklı yerin ismini ve hikayesini bile tiyatrodaki müzikli ve esprili anlatım sayesinde öğrendi.
Dikkatimi çeken bir diğer noktada, çocuk oyunlarında oyuncuların konuşmaları arasında bazen senaryo sebebiyle anlamsız kopukluklar olur. Bunu anladığımız anda benim çocuklar kıpırdanmaya başlar. Tabi bu onların hemen sıkılmasına sebep oluyor. Ama bu Köşe Bucak İstanbul için geçerli bir durum değildi. Tam tersine oyuncular arasındaki repliklerin devamlılığı, konudaki ilişkilerin gerçekçi olması, ve yazılan oyunda verilen bilgilerin doldurduğu kültürel bulmacalar sizi de maceranın içine alıyoor…
Bir anne olarak, Köşe Bucak İstanbul oyununu gönül rahatlığıyla çocuklarınızla seyretmenizi tavsiye ediyorum. Zaten pedogojik açıdan da incelenmiş olan oyun Bakırköy Belediyesinin katkılarıyla hazırlanmış. Sürükleyici bir senaryo, aktif sahne tasarımları, enerjisini seyircilere aktarabilen deneyimli tiyatrocuları ile güzel bir eser olmuş.
Bu tiyatroya emeği geçen herkese ve bizi davet eden BBT‘ye ayrıca teşekkür ederim. Harika bir oyundu !!! Her daim alkışınız bol olsun 😉
Yunus Emre Kültür Merkezi lokasyon için bkz.
Tiyatro programı için bakınız.
Adres:
Ataköy 7-8-9-10. Kısım
34158 Bakırköy/İstanbul
Ulaşım:
Özel vasıta:
E5 karayolu üzerinde Şirinevler yönünde devam ederken Ataköy tabelasını görünce sağdan ayrılın. Sonrasında köprülü kavşaktan dönerek Ataköy’e devam edin. İlk trafik ışıklarından önce sağa ayrılan yoldan girip, tekrar ilk sağdan sokağa dönün. Bu sokağı takip edin ve sol kolda tarihi görünümlü tak katlı binayı göreceksiniz. Hemen tabelaler sizi otoparka yönlendirecektir.
Toplu taşıma:
Şirinevler yönüne giden ya da Ataköy 7-8-9-10.kısımlardan geçen otobüslerle ulaşabilirsiniz. Ayrıca metro-metrobüs gibi ulaşım araçlarıyla Şirinevlere ulaşıp, buradan içeriye yürüyebilirsiniz. (Yalnız bu yürüyüş bi 15 dakika sürebilir çocuklarla)
